Page 98 - ปันสุข ปี 2 เล่ม 1
P. 98
เหลือซึ่งกันและกันทําใหรูสึกไดถึงความผูกพันที่มีใหกันภายในองคกร องคกร
นี้การพัฒนาบุคลากรทุกทานใหมีความรูความสามารถในดานตางๆ เพื่อให
พนักงานมีโอกาสไดเติบโตในหนาที่รับผิดชอบอื่นๆ ที่ดีขึ้น ซึ่งองคกรยอมให
เวลากับพนักงานในการเขารวมอบรมหลักสูตรตางๆ ซึ่งเวลาเหลานั้นถาให
พนักงานทํางานก็จะไดงานไดผลผลิตออกมา ซึ่งนั้นมันหมายถึงเงินหรือผล
กําไรที่องคกรจะไดรับ แตองคกรก็ใหเวลาแหงผลกําไรใหพนักงานไดพัฒนา
ความรูความสามารถ พนักงานทุกระดับที่เขามาในรั่วองคกรนี้ตองไดรับการ
พัฒนาทุกคน ทั้งดานการฝกอบรม และ OJD และอื่นๆอีกมากมาย ผมเองก็
เปนอีกบุคคลหนึ่งที่ไดรับการพัฒนา
และองคกรนี้ยังเปดโอกาสใหพนักงานที่อยูในสวนผลิต ไดมีโอกาสเติบโต
โดยการเปลี่ยนหนาที่ใหเขาไปเปนเจาหนาที่ในสวนสํานักงานได โดยแตละ
ตําแหนงก็จะมีการพิจารณาที่แตกตางกันออกไป ซึ่งผมมองวาเปนองคกรที่ให
คุณคาของบุคคลากรที่อยูภายใน ไดมีโอกาสกอนจะสรรหาพนักงานเขามา
ทดแทนตําแหนงที่วาง ผมเองก็เปนอีกหนึ่งบุคคลที่ไดรับการพิจารณาไดเขาไป
ทํางานเปนเจาหนาที่ในสวนสํานักงาน หลังจากที่ทํางานในงานปฏิบัติการเปน 91
ระยะเวลาประมาณ 3 ป ในสวนลึกของความรูสึกก็ไมอยากออกไปจากกลุม
เพื่อน เพราะเรามีความรักความผูกพันกันแลว แตเมื่อโอกาสมาถึงเราก็ตองเลือก ศูนยองคกรสุขภาวะ
สิ่งที่มันดีที่สุด เพื่อนในกลุมงานก็แสดงความยินดีที่ผมไดเขาเปนเจาหนาที่ใน
สํานักงาน แตผมก็ยังมีความรูสึกกลัวในเรื่องงานที่จะไดรับผิดชอบใหม กลัว
ทําไดไมดีพอและกลัวจะเขากับเพื่อนรวมงานใหมไดยาก ผมคิดวาพนักงาน
ออฟฟศ คงจะหยิ่งนาดู แตไมเลยครับ วันแรกที่เขาไปหัวหนากับเพื่อนรวมงาน
ทานอื่นๆก็ยิ้มแยมแจมใสตอนรับเปนอยางดี และที่สําคัญถึงแมเราจะทํางานดาน
คอมพิวเตอรและเอกสารไดไมเกง เพื่อนรวมงานทุกทานก็สอนงานใหเราอยาง
เต็มที่ แตการทํางานก็มีปญหาบางเล็กนอยเรื่องการทํางานไมทัน เรื่องขอ
ผิดพลาดที่เริ่มเกิดขึ้นบอยๆ ทําใหสงผล กระทบตอกลุมงานอื่นๆ ทางกลุมงาน
ก็ไมไดวาคนใดคนหนึ่ง กลุมงานเราชวยกันหาทางออกรวมกันจนทุกอยางผาน
ไปไดดวยดี ซึ่งนี้ก็คืออีกหนึ่งความสุขที่ไดรับจากองคกรจากเพื่อนรวมงานในการ
ทํางานเปนทีม ไดยอมรับผิดชอบดวยกันไมใชแครับผิดชอบแคคนเดียว