Page 103 - ปันสุข ปี 2 เล่ม 1
P. 103
เสียงหัวเราะเราใจใหเริงรื่น เสียงสะอื้นพาใจใหหมนหมอง
ชีวิตนี้มีทั้งสุขและทุกขครอง ใครไมตองรองไหที่ไหนมี
อันทุกขสุขตัวเราเทานั้นหนอ เปนผูกอกรรมไวในวิถี
เสียนํ้าตาไดสติมิเสียที มัวเปรมปรียเพราะประมาทอาจเศราเอย
แตไมรูใครแตงขึ้นมาอานมาจากหนังสือทําใหเราทองจดจําได นํามาใชใน
ยามที่ทอ ก็ขออนุญาตนํามาลงใน ณ ที่นี้ดวย
ในสวนที่ทําใหเกิดความสุขในชีวิตของคนทํางานนั้นก็มีหลายๆ อยาง ที่พบกับ
ตัวเองและเรียนรูจากระยะเวลาที่จากบานมากวา 12-13 ปนั้นก็มีหลายอยาง เชน
1. งาน งานทําใหเรามีความสุขอยางไรนั้น คือ คิดเสียวา งานคือเงิน เงิน
คืองาน บันดาลสุข ใชอยางแทจริงเราทํางานยิ่งทํามากก็ไดมาก เงินคาแรง
รายวัน เงินโอที เงินเบี้ยขยัน และเงินสวัสดิการอื่นๆ พอมีเงินเราก็ไดสง
กลับบานใหครอบครัว,ใชจายซื้อเสื้อผา ซื้อสิ่งของที่จําเปนใหกับตัวเอง ถึงแม
งานบางวันจะหนักสักหนอย แตคิดเสียวางานคือสวนหนึ่งของชีวิต คนที่
ไมทํางานคือคนที่ไมมีลมหายใจ ขนาดคนพิการเขายังตองทํางานจริงไหม
งานคือสวนหนึ่งของชีวิต คิดไดแบบนี้ดีถมไป
สรางสุขดวยตนเอง งานคือสิ่งจรรโลงใจ เสริมใหไมทอรอวาสนา
ขามสิ่งกีดขวางทางขางหนา
งานคือสะพานชีวิต
96 งานคือสิ่งที่นําพา ใหเขาเห็นคาความเปนคน
2. คน คือคนรอบกาย เชน เพื่อนรวมงาน,หัวหนางาน คนเราแตละคนก็
มีดานที่ดีและดานที่ไมดี ดานที่เกงและดานที่ไมเกง เราก็เลือกเอาแตสิ่งที่ดี
หรือสิ่งที่เขาเกง มาปรับใชกับตัวเรา ดีเสียอีกมีแบบอยางใหเรียนรูใหศึกษา
โดยไมตองเสียตังคไปเรียนตามมหาวิทยาลัย ไดกําไรเยอะไดทั้งคาแรงไดทั้ง
ความรูจากคนรอบกาย
คนเอยคนรอบกาย มีประโยชนมากมายหลายเหลือลน
แหลงศึกษาใหเราเรียนรูคน ฝกฝนตนใหเปนคนที่ควรเปน
