Page 99 - ปันสุข ปี 2 เล่ม 2
P. 99
ชีวิตการทํางานของฉัน แรกๆ ในตอนที่เรียนจบใหมๆ ไดมีโอกาสทํา
รายการขาวของชองเคเบิลทีวีชองหนึ่งก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แคทํางาน
เสร็จในแตละวันก็มีความสุขแลว เปาหมายของความสุขในการทํางาน ณ ตอน
นั้นคือ แคทํางานเสร็จฉันก็มีความสุขแลว แตพอโตขึ้นไดยายมาทํางานดาน
สารคดีฉันไดเรียนรูตลอดเวลา จากที่ไมเคยมองรายละเอียดของงานก็ตองให
รายละเอียดมากขึ้น ถามวาทุกวันนี้ทําไดดีหรือยังก็ขอตอบวา ฉันทําดีที่สุดใน
ทุกๆ วัน แตก็ตั้งเปาวาการทํางานของตนเองจะตองดีขึ้นกวาเมื่อวาน โดยการ
ทํางานของฉันมันสอนฉันอยูเรื่องหนึ่งที่ชัดเจนมาก คือ การทํางานเปนทีม ถา
ไมเปนทีมไมมีทางสําเร็จ เพราะงานหนึ่งงานตองมีทั้งครีเอทีฟ ชางภาพ
ผูชวยตากลอง คนตัดตองาน บางครั้งมีพี่ชางไฟ มีพี่จัดพรอบ นั่นหมายถึง
เราทํางานเพียงคนเดียวไมได ตองมีความรวมมือซึ่งกันและกัน ไวใจและ
เอาใจใสกันและกัน งานจึงจะสําเร็จลุลวงไปไดดวยดี
หากถามวา คนทํางานโทรทัศนเครียดไหม? ฉันคิดวาไมวาใครทํางานอะไร
อาชีพไหนก็มีความเครียดถามหาทุกอาชีพ แตใครจะมีวิทยายุทธรับมือปราบ
เซียนไดมากนอยแคไหน ซึ่งมันขึ้นอยูกับหัวใจของแตละคน สําหรับวิธีปราบ
สรางสุขดวยตนเอง เซียนความเครียดของฉันนั้นอยูที่มุมมองที่มองความเครียดมากกวา ถามัน
เครียดมากก็ปลอยวาง มองใหมันสนุกก็สนุก มองใหขําก็ขํา ตัวเราเองตาง
92 หากที่กําหนดความสุขของตัวเอง ยิ่งถาเปนเรื่องงานนี่ความสุขเกือบ 80 % อยู
ที่ตัวเรา อีก 20% นี่ขอยกใหกับปจจัยแวดลอมอื่นๆ ทั้ง เจานาย แหลงขาว
สภาพอากาศ และดวง
เพราะฉะนั้น ถาเราถามหาความสุขจากการทํางาน เราไมตองถามจาก
ใครถามจากตัวเรานี่แหละ พอใจกับสิ่งที่ทําหรือยัง มองงานของเราในแงราย
เกินไปหรือเปลา กาวขามไปไดไหม
