Page 103 - ปันสุข ปี 2 เล่ม 2
P. 103
สวนความสุขที่หนูสรางขึ้นเองไดโดยไมตองพึ่งใคร หลังจากการทํางาน
หรือหากหนูรูสึกเครียดหรือเหนื่อยกับการทํางาน หนูชอบไปเที่ยว ดูหนัง ฟง
เพลง เตนอยูบานเลนๆ คนเดียว (ไมไดบา)นะคะ แตมีบางทีก็อยากระบาย
ความเครียดออกมาบาง หนูก็เตนเสียเลยจะไดปลดปลอยความเครียดและ
อารมณที่ไมดีออกมาอยางเต็มที่ หรือบางครั้งก็ไปพบปะกับเพื่อนๆ สมัยเรียน
ไดพูดคุย ไดเลาในสิ่งที่ไปเจอมา และหาเวลาวางนัดกันออกไปกินหมูจุม สมตํา
แคนี้ก็รูสึกวาสุขใจ เมื่อเจอหนาเพื่อนๆ วิธีนี้ก็ถือเปนการระบายใหเพื่อนที่สนิท
ไดฟงหรือไดแลกเปลี่ยนความคิดกัน ไดคําแนะนําจากเพื่อนก็ทําใหเรารูสึก
สบายใจ
หนูคิดวาขึ้นชื่อวาการทํางานยอมมีเรื่องใหเราตองคิดและเครียดเปน
ธรรมดา แตเราตองทําใหชีวิตเรามีความสุขกับสิ่งที่เปนที่อยูใหได ซึ่งสําหรับ
หนูแลวหนูมีความสุขกับการทํางานตลอดเวลา เพราะงานที่เราทํา เราตองทํา
ดวยความเต็มใจและมีรูสึกดีที่ไดทํา อีกอยางที่ทําใหหนูรักองคกร คือ การ
ที่องคกรเปดโอกาสใหหนูไดไปสัมมนา ของ HW หนูไดโอกาสรูจักเพื่อน
มากขึ้น โดยการเลนจับคูบัดดี้ (พี่อดุลย)ทําใหหนูมีเพื่อนที่ดีเขามาในชีวิต
สรางสุขดวยตนเอง และที่สําคัญเขาทํางานอยูที่ ยุวพุทธ เวลากิจกรรมดีๆ ก็ไลนมาบอก
ชวนออกกําลังกาย เวลาไปทํากิจกรรมที่ยุวพุทธทํา เขาก็จะแชรมาใหหนูดู
96 แลวเราก็ไดนํากิจกรรมของเขามาเสนอใหกับหัวหนาเพื่อนํามาจัดในองคกร
ของเรา
จะเห็นวา กิจกรรมที่ทําใหหนูมีความสุข เปนกิจกรรมงายๆ แตมีความ
พิเศษมากสําหรับตัวหนูเอง อยางการไดออกไปสัมมนาขางนอกก็ทําใหหนูได
ทั้งความสนุกความรูที่ไมเคยไดเรียนรู ไดเปดโลกกวางไดรูจักคนมากขึ้น มี
สังคมมากขึ้น ทําใหรูไดเห็น ไดแชรประสบการณ ในสิ่งที่ไมเคยรูและที่สําคัญ
ไดเพื่อน ไดมิตรภาพที่มีแตรอยยิ้มของพี่ๆ หนูอยากขอบคุณบริษัทสยามฯ ที่
ไดใหโอกาสกับพนักงานตัวเล็กๆ คนนี้ไดมีโอกาสโตขึ้นและมีประสบการณ
