Page 62 - ปันสุข ปี 2 เล่ม 1
P. 62
มาชวยงานเปนรุนนองทั้งหมด ก็กลับมานอนปวดหัวทั้งคืน เรียกวาไมเปนอัน
ทําอะไรเลยหลังจากรับโจทย
เชาวันรุงขึ้นเรามานั่งทบทวนตัวเองวาที่ปวดหัว เครียด กังวลนั้นเปนเพราะ
อะไร นี่เรายังไมไดเริ่มทํางานเลยก็เครียดเสียแลว ถาเปนอยางนี้ตอไปงานนี้
คงไปไมรอดแนๆ เรานั่งคิดอยูสักพักหนึ่งก็วนกลับไปถึงบางออใหมวา เพราะ
ตัวเรานั่นแหละ ทําใหเราทุกข เราทุกขเพราะอะไร 1) งานนี้เปนงานที่ใหญ
มากในความคิด 2) นองๆ ทีมงานไมเคยทํางานมาเลย ในความคิดคือนองๆ
จะชวยไดไหม 3) เรามีความสามารถเพียงพอกับงานนี้หรือเปลา
ทุกอยางที่พูดมาทั้งหมดนั้น “เราคิดไปเอง” หมดเลย เพราะเรายังไมได
เริ่มงาน ยังไมไดทดลองทําเลยแลวเรารูไดอยางไรวาสิ่งที่เรากังวล หรือเครียด
อยูนั้นมันจะเปนความจริง พอคิดไดอยางนั้นก็ทิ้งความกังวลไวขางหลังกอน
เอางานมาเปนที่ตั้ง เอาผลสําเร็จของงานมาเปนเปาหมายใหทีมงานของเรา
สุดทายงานนี้ออกมาดีอยางคาดไมถึง ลูกคาชื่นชมทีมงาน และผลงานของ
เราทั้งหมด จากที่ละทิ้งความเครียดดวยตัวเราเอง เริ่มทํางานดวยความมุง
มั่น ตอนวางแผนทํางานตางๆ จิตใจยังเรียบสงบ และเฉยๆ เพียงแตมองไป
ขางหนา มุงงานเปนสําคัญ ผลลัพธที่ออกมานั้นทําใหเรามีความสุขมากจาก 55
การทํางาน มีความสุขกับเพื่อนรวมงาน มีความสุขกับความสําเร็จที่เราชวย
กันสรางมา ศูนยองคกรสุขภาวะ
หลายคนอาจจะมีวิธีที่แตกตางกันไปในการสรางความสุขในการทํางาน
ไมวาจะเปนจัดกิจกรรมใหคนอื่นมีความสุข ออกนโยบายสรางความสุขในที่
ทํางาน สําหรับดิฉันคนทํางานตัวเล็กๆ ขอเริ่มมีความสุขจากตัวเองกอน มี
ความสุขจากการพิจารณาจิตใจตัวเอง มีความสุขจากการมองทุกสิ่งเปน
ธรรมชาติ ทุกอยางที่เกิดขึ้นคือสิ่งธรรมดา กําหนดจิตใจ และความคิดใหรู
เทาทันกับความเครียดของตัวเองอยูเสมอ เรียนรูจักการจัดการความเครียด
ของตัวเองดวยตัวเอง แลวความสุขก็เกิดขึ้นไดไมยากนัก
“Action may not always bring happiness, but there is no happiness
without action”
